Shaoguan

9 juni besloten we om vanuit het prachtige liuxihe verder noordwaarts te vertrekken richting Shaoguan.

We hadden ons laten inlichten en de enige manier om er te komen was om eerst een stukje terug te gaan naar conghua en daar een directe bus te nemen naar de stad Shaoguan.

Rond 08.00 stonden we bepakt en bezakt aan de straat en moesten rennen want lijn 12 kwam eraan die ons in 40 minuten naar het busstation van conghua bracht.

Daar aangekomen wachte ons een verrassing want de bus was net weg en de volgende zou pas om half 5 gaan :(

We hadden geen zin om zo lang in de hitte met onze bepakking rond te lopen dus besloten we een taxi te nemen wat natuurlijk erg comfortabel was. Geen idee van de prijs maar de taxi reed op de meter wat altijd voordeliger is dan wanneer je een prijsafspraak maakt.

De mooie rit duurde echter langer dan geplanned en met de tolweg inbegrepen liep de prijs al snel op en waren we uiteindelijk 80 euro kwijt :(

We hadden ons laten afzetten in het centrum waar we het adres hadden van een simpel hotel voor 14 euro per nacht. Daar aangekomen schrokken we wel want het lag dan wel direct in het centrum maar de ingang was via een luguber parkeer halletje. Binnen zat er een jongetje achter de balie en die schrok zich een ongeluk toen hij ons westerlingen zag. Hij snelde naar achter om zijn moeder, de eigenaresse van het hotelketje te halen. Eenmaal ingechecht moesten we 1 verdieping naar boven over vertrapte en meest smerige rode vloerbedekking die we ooit hadden gezien ;)

De kamer was daarintegen heel ruim en betegeld dus dat viel dan weer mee. Wel was alles leuk aangekleed wat weer een hoop goedmaakte :)

In shaoguan hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan dan de onbekende stad verkend wat een wir war van rommelige straatjes is met oud en nieiw door elkaar.

Dat hier weinig westerlingen komen was ook al weer snel duidelijk want je voelt je zo vreselijk aangestaard wat na 3 maanden nog steeds onwennig en onwerkelijk is :) tevens hebben we voor het eerst meegemaakt dat een man heel boos werd omdat we een foto van hem namen. We zagen op straat een schoenmaker met een slijptolletje aan het werk en deze schreeuwde naar ons dat we weg moesten. Cora had perfecte timing met haar toestel en een mooie foto van hem gemaakt ;)

We hebben dagelijks heerlijk gegeten in een fantastisch eettentje op de hoek waar we via wechat leuke contacten met de eigenaresse hebben opgedaan.

De laatste avond zijn we nog naar het busstation geweest voor de kaartjes naar yangshan onze volgende bestemming. Een soort gelijke onbekende stad hebben gekocht.

Shaoguan was superleuk maar we hadden wat meer van de omgeving willen zien. We merken dat in de provincie guangdong het lokale toeristen vervoer wat slechter geregeld is en zonder auto is het lastig om op bepaalde plekken te komen. Ik heb het nog via mijn kennis van 3 jaar terug janvi chow geprobeerd maar die beaamde dat het hier lastig reizen is zonder auto.

Naja het was in iedergeval erg leuk ;)
Op naar yangshan!!